Een ode aan liefde en verlies

Wat zou rouw zeggen als ze kon praten?

Als rouw zou kunnen praten, zou ze zachtjes beginnen. Ze zou fluisteren: “Ik ben hier niet om je pijn te doen, al voelt het soms zo. Ik ben hier omdat je hebt gehouden.”

De oorsprong van rouw: liefde en verlies

Rouw zou uitleggen dat ze niet zomaar verschijnt. Ze is een metgezel die voortkomt uit liefde, verlies en de diepte van wat je hebt meegemaakt. Ze zou zeggen: “Ik ben complex. Ik ben niet alleen verdriet. Ik ben de echo van een lach die je mist, de geur van een jas die nog in de kast hangt, de stilte die zo luid klinkt.”

Hoe rouw zich voelt: een golvende zee

Rouw zou je eraan herinneren dat ze geen vijand is, al voelt ze soms als een zware last. Ze zou fluisteren: “Ik ben als een golvende zee. Soms zal ik je overspoelen, je adem benemen. Maar soms zal ik je wiegen, je krachtig en zacht tegelijk in beweging brengen. En ik beloof je, met de tijd leer je me dragen.”

De rol van tijd in rouw

Ze zou je ook iets willen leren over tijd. “Mensen zeggen dat tijd alle wonden heelt, maar dat is niet helemaal waar,” zou ze zeggen. “Wat ik doe, is je leren om met de wond te leven, om ermee te dansen in plaats van ertegen te vechten. Tijd geeft mij de ruimte om te veranderen van scherpe pijn naar iets dat draaglijker voelt.”

De onverwachte terugkeer van rouw

Misschien zou rouw ook wat eerlijkheid brengen. Ze zou je vertellen: “Ik ben niet rechtlijnig. Ik kom en ga zoals ik wil. Je kunt denken dat ik verdwenen ben, en dan, op een willekeurige dinsdagmiddag, ben ik er ineens weer, als een regenbui uit een heldere lucht. Een liedje, een geur, een herinnering – en daar ben ik. Dat is geen teken dat je zwak bent; dat is gewoon wie ik ben.”

Rouw en hoop: ruimte voor nieuw leven

En toch, zou ze toevoegen, is er hoop. Rouw zou je geruststellen: “Ik kan niet verdwijnen, maar ik kan kleiner worden. Ik kan een deel van je verhaal worden in plaats van het hele boek. En terwijl ik een plaatsje zoek in je leven, maak ik ruimte voor iets nieuws – niet ter vervanging, maar ter aanvulling.”

Zelfzorg tijdens rouw

Als rouw zou kunnen praten, zou ze je aanmoedigen om geduldig met jezelf te zijn. “Wees niet boos op jezelf als je me niet begrijpt,” zou ze zeggen. “Het is niet je taak om me te beheersen. Het is je taak om me te voelen, beetje bij beetje, zodat ik minder zwaar wordt.”

Een belofte van rouw

Misschien zou rouw eindigen met een belofte. “Ik ben een deel van jou geworden, maar ik ben niet alles wat je bent. Je bent sterker dan je denkt, moediger dan je voelt. En zelfs als je dat nog niet ziet, weet ik zeker dat je een manier zult vinden om met mij te leven. Want liefde, de reden dat ik hier ben, is sterker dan wat dan ook.”

Als rouw kon spreken

Als rouw zou kunnen praten, zou ze zeggen dat ze geen antwoord heeft op al je vragen. Maar misschien zou ze je ook laten weten dat je die antwoorden niet alleen hoeft te vinden.

Liefs, Claudette